Neli Ružić: Prekasno je za odustajanje / It's Too Late to Give Up

Nakon pro­če­lja Muzeja moder­ne i suvre­me­ne umjet­nos­ti u Rijeci, gdje se mogla vidje­ti sve do 6. stu­de­nog ove godi­ne, svje­tos­na ins­ta­la­ci­ja će se izmjes­ti­ti na novu split­sku loka­ci­ju — Dom mla­dih. Postavljanje rada Neli Ružić na isto­ime­nu zgra­du u petak (15. stu­de­nog) u 19 h, ozna­ča­va svr­še­tak 42. Splitskog salo­na (u org. HULU Split) posve­će­nog temi Regeneracije i naj­a­vu fes­ti­val­skih doga­đa­nja “Planet Dom”, kojim se ozna­ča­va nova faza u radu koris­ni­ka Doma mla­dih na izmje­šte­nim (sate­lit­skim) loka­ci­ja­ma u gra­du budu­ći da zgra­di usko­ro sli­je­di rekonstrukcija.

_

Umjetnička inter­ven­ci­ja koju čini svje­tlos­ni nat­pis od četi­ri rije­či Prekasno je za odus­ta­ja­nje pozi­va na ustraj­nos­ti, uno­si rub­ni opti­mi­zam i nadu u vre­men­ski pro­cjep i pros­tor­ni kon­tekst upi­su­ju­ći se isto­vre­me­no u osob­no i druš­tve­no, spe­ci­fič­no i opće. Porozna na vre­men­ski i pros­tor­ni kon­tekst, sin­tag­ma odje­ku­je na nepre­dvi­di­ve nači­ne u jav­nom prostoru.

Fokus ovo­go­diš­njeg Salona koji je zapo­čeo u ruj­nu otvo­re­njem skup­ne izlož­be u gale­rij­skom pros­to­ru u Domu mla­dih bio je suoča­va­nje s broj­nim pro­ble­mi­ma od druš­tve­no poli­tič­kih do onih eko­lo­ških, pa i urba­nis­tič­kih, vođen ide­jom kus­to­si­ce Jasmine Šarić da pred­sta­vi rado­ve koji ne samo osli­ka­va­ju i/ili kri­ti­zi­ra­ju tre­nut­no sta­nje, već i nude rje­še­nja s odre­đe­nom dozom poetič­nog pris­tu­pa — bila ona real­na, idej­na, pa čak i uto­pij­ska. Tema rege­ne­ra­ci­je i nago­na za obno­vom pos­lu­ži­la je kao poziv na pro­miš­lja­nje nekih dru­ga­či­jih sadaš­njos­ti i (bli­skih) buduć­nos­ti. U inter­ven­ci­ji Neli Ružić “Prekasno je za odus­ta­ja­nje”, urgen­ci­ja se može išči­ta­ti u odno­su na čitav niz spo­me­nu­tih pro­ble­ma­ti­ka, pod­sje­ća­ju­ći nas da smo odgo­vor­ni za svi­jet oko nas. U kon­tek­s­tu 42. Splitskog salo­na, rad Neli Ružić ozna­ča­va poziv i poti­caj na dje­lo­va­nje — nude­ći nadu da ono što radi­mo i za što se bori­mo, u konač­ni­ci, možda — ima smisla.

Inicijalna loka­ci­ja ove umjet­nič­ke inter­ven­ci­je „Prekasno je za odus­ta­ja­nje“ bila je fasa­da Željezničkog kolo­dvo­ra u Zagrebu u orga­ni­za­ci­ji i pro­duk­ci­ji Umjetničkog pavi­ljo­na. Hrabrila je put­ni­ke, migran­te, izbje­gli­ce kao i broj­ne dru­ge gra­đa­ne koji su se u njoj pre­poz­na­va­li. Nakon pro­če­lja Muzeja moder­ne i suvre­me­ne umjet­nos­ti u Rijeci, gdje se mogla vidje­ti sve do 6.studenog ove godi­ne, izmjes­tit će se na novu split­sku loka­ci­ju — Dom mladih.

Uslijed broj­nih nesi­gur­nos­ti vre­me­na kojeg živi­mo rad Neli Ružić „Prekasno je za odus­ta­ja­nje“ isto­vre­me­no može odra­ža­va­ti i osob­no i kolek­tiv­no iskus­tvo, ali uvi­jek čini snaž­nu kon­tek­s­tu­al­nu cje­li­nu s mjes­tom pos­tav­lja­nja. Sintagma na fasa­di zgra­de nas­to­ji osna­ži­ti sve sta­na­re Doma i uka­za­ti na ustraj­nost i zajed­niš­tvo. Po rije­či­ma same umjet­ni­ce „namje­ra rada je bila uni­je­ti poet­sku dimen­zi­ju u sva­kod­ne­vi­cu, stvo­ri­ti pros­tor bli­skos­ti i brige.“

Svjetleći nat­pis izo­kre­će vre­men­ske kate­go­ri­je dovo­de­ći u vezu nepre­dvi­di­ve spo­ne proš­log i budu­ćeg, pove­zu­ju­ći raz­li­či­te tre­nut­ke povi­jes­ti i buduć­nos­ti Doma. Zaziva sna­gu soli­dar­nos­ti u nesi­gur­nom, iscrp­lju­ju­ćem vre­me­nu koje dije­li­mo i koje nagri­za spo­ne zajed­ni­ce. Svijetli ponaj­vi­še pre­ma buduć­nos­ti neza­vis­ne sce­ne. „Prekasno je za odus­ta­ja­nje“ upu­ću­je na pro­mje­ne, na kraj jed­nog vre­me­na, ali i na odgo­vor­nost pre­ma gene­ra­ci­ja­ma koje dolaze.

BIOGRAFIJA
Neli Ružić je mul­ti­me­di­jal­na umjet­ni­ca koja istra­žu­je per­cep­ci­ju vre­me­na i raz­li­či­te aspek­te tem­po­ral­nos­ti u odno­su na povi­jes­ne nara­ti­ve, prek­la­pa­nje osob­nog i kolek­tiv­nog sje­ća­nja i migra­ci­je. U svo­joj umjet­nič­koj prak­si koris­ti raz­li­či­te medi­je i for­me poput inter­ven­ci­ja u jav­nom pros­to­ru, obje­ka­ta, ins­ta­la­ci­ja, audio i video ins­ta­la­ci­ja. Imala je veli­ki broj samos­tal­nih izlož­bi i sudje­lo­va­la na broj­nim izlož­ba­ma i fes­ti­va­li­ma u Hrvatskoj, Europi, SAD‑u i Latinskoj Americi. Dobila je niz nagra­da i sti­pen­di­ja među koji­ma: godiš­nja nagra­da “Slobodne Dalmacije” za umjet­nost “Jure Kaštelan” (2024.), dru­ga nagra­da T‑HTnagrada@msu.hr, MSU, Zagreb (2016.), sti­pen­di­ja Conacyt, Meksiko (2012. – 2013.); sti­pen­di­ja ArtsLink (1996.) za rezi­den­ci­ju u Headlands Center for the Arts, Sausalito, SAD. Njeni rado­vi se nala­ze u kolek­ci­ja­ma Galerije umjet­ni­na u Splitu, MMSU Rijeka, MSU Zagreb, Galerije Marino Cettina u Umagu, Canal Mediateca Caixa Forum, Barcelona. Diplomirala je sli­kar­stvo na Fakultetu pri­me­nje­nih umet­nos­ti u Beogradu i magis­tri­ra­la na Facultad de Artes, UAEM, Meksiko. Krajem deve­de­se­tih godi­na odla­zi u Meksiko City gdje od 2003. do 2012. godi­ne pre­da­je na ENPEG La Esmeralda, Centro Nacional de las Artes. Od 2013. pre­da­je u Školi likov­nih umjet­nos­ti u Splitu gdje 2014. osmiš­lja­va kon­cept i pro­gram Galerije Škola koju vodi do 2018. godi­ne. Redovita je pro­fe­so­ri­ce na Slikarskom odsje­ku Umjetničke aka­de­mi­je Sveučilišta u Splitu. Uz umjet­nič­ke i obra­zov­ne, povre­me­no se bavi i kus­to­skim prak­sa­ma, izme­đu osta­log je 2020. godi­ne bila kus­to­si­ca Almissa Open Art Festivala u Omišu s temom Hitnost/Emergency. Članica je Hrvatske udru­ge likov­nih umjet­ni­ka Split. Živi i radi u Splitu.

WEB: neli​ru​zic​.com

Organizacija: HULU Split i MKC Split

MKC Split:
KUSTOSICA: Jasna Gluić
KOORDINACIJA: Tina Vukasović Đaković
PODRŠKA: Grad Split

HULU Split:
KUSTOSICA: Jasmina Šarić
KOORDINACIJA: Ana Bratić i Petra Šarin
PODRŠKA: Grad Split, Ministarstvo kul­tu­re i medi­ja Republike Hrvatske, Zaklada Kultura nova, Splitsko-dal­ma­tin­ska župa­ni­ja i Turistička Zajednica gra­da Splita

Foto: Žaklina Antonijević